Dzisiejszy poemix przejmują Eleonora i Ryszard Biberstajn, czyli nasz mentor wraz z małżonką. Enjoy!
Ryszard Biberstajn
BRZEMIĘ
niosę bagaż
za ciężki
na moje barki
a gdyby tak
odwrócić porządek
i bagaż
poniósłby mnie
to byłoby nawet
zabawne
być ciężarem
do niesienia
nie do
zniesienia
na ludzką
miarę
Ryszard Biberstajn
PAJACYK
od wielu lat
leżę w kącie między
autkiem bez kółek
i misiem bez jednego oka
dawno tu nikt nie sprzątał
mój właściciel nie wyrósł
na dyrektora banku
ani medialnego idola
kto go tam wie
może penetruje dworce
wieczorową porą
nasza znajomość skończyła się
dość nagle i bez zobowiązań
a ściany dziecinnego pokoju
nieustannie się rozszerzają
jak wszechświat
lub moje źrenice
Ryszard Biberstajn
SEN IKARA
jutro nie wzejdzie słońce
będzie ponuro i mgliście
jak przed każdym deszczem
nasze głowy utoną w chmurach
i powiedzą że poetów
nagle przybyło
znów będzie święto
podciętych skrzydeł
Rydzyna, 24 listopada 2018 r.
Eleonora Biberstajn
Z DEDYKACJĄ
Drogi
już nie
przyjacielu
Co zrobić
gdy pamięć
chwil dobrych
kołacze
w niedomkniętym sercu
Co zrobić
z bagażem w przechowalni
umysłu
otwartego
na wspólne rozmowy
Co zrobić
z tarką w żołądku
kiedy napady lęku
dają znać
że inwestycja
w naszą bliskość
była chybiona
Leszno, 11.04.2019 r.
Eleonora Biberstajn
Z DEDYKACJĄ II
Drogi
już nie
przyjacielu
Co zrobić
ze słowem
które pogubiło się
w gąszczu codzienności
Co zrobić
z obietnicą
topniejącą
jak zeszłoroczny śnieg
Co zrobić
z nadzieją
która podobno
umiera ostatnia
Czasem
czuję się
jak jej dziecko
Leszno, 11.04.2019 r.
Eleonora Biberstajn
Z DEDYKACJĄ III
Nic nie muszę
w tym świecie
pełnym
nie-wartości
Odnajduję
ścieżkę w lesie
która obniża
ciśnienie krwi
i poziom
wysokiego napięcia
słów
Patrzę na nagą
kwitnącą magnolię
która wypełnia mnie
różowo-białym
światłem dnia
Poprzez
awaryjny styl
wracam
do siebie
Leszno, 14.04.2019 r.
Bukowski autorstwa Pablo Vallejo